Yeşil örümcekler, diğer örümcek türlerinden farklı olarak yeşil renkleriyle dikkat çekerler. Türkiye'de özellikle Karadeniz bölgesinde yaygın olarak bulunurlar. Bu örümcekler, parlak yeşil renkte olup, diğer örümceklere göre daha uzun bacaklara sahiptirler. Yeşil örümceklerin altı gözleri vardır ve göz çevreleri beyaz tüylerle kaplıdır. Yeşil örümceklerin en belirgin özelliklerinden biri solunum organlarıdır; bu organlar gövdelerinin altında bulunur ve balık solungacına benzer.

Yeşil örümceklerin erkeklerinde, bacaklarının içinde iki uzun kemik bulunur. Görünüşleri korkutucu olabilir, ancak dişi yeşil örümcekler oldukça gelişmiş annelik duygularına sahiptirler. Yavrularını tehlikelerden korumak için yeşil yapraklara sararak kamufle ederler. Örümcekler, eklem bacaklılar sınıfında yer alır ve dünyada 50 binden fazla türü bulunur. Vücutları baş, göğüs ve karın olmak üzere üç bölümden oluşur. Karın bölgesi, göğse ince bir bel ile bağlıdır. Karın bölgesinin bitiminde bulunan deliklerden salgıladıkları ince ipek sıvısıyla ağlarını örerler.

Örümceklerin başlarında bulunan bir çift anten, yiyeceklerini ve gidecekleri yönleri bulmalarına yardımcı olur. Örümceklerin sekiz bacağı vardır ve bacaklarının üzerindeki tüyler, duyu organlarıdır. Örümcek türlerine göre göz sayısı ve şekli değişir; bazı örümceklerde altı göz bulunurken, bazılarında sekiz göz bulunur. Mağaralarda yaşayan örümceklerde ise gözler kaybolmuş olabilir. Örümcekler yiyeceklerini ağ örerek yakalarlar ve ağlarına düşen böcekleri, sinekleri yerler. Bazı örümcekler ise gördükleri avlarını zıplayarak yakalar ve salgıladıkları zehirli sıvıyla öldürerek tüketirler.

Dünyanın her ülkesinde çeşitli örümcek türleri bulunur. Bu örümcekler, ev ortamında duvar köşelerinde, rutubetli taşların altında veya ağaçlarda yaşayabilirler. Örümcekler arasında zararsız olanlar olduğu gibi, zehirli türler de vardır. Türkiye'nin bazı bölgelerinde, özellikle Doğu Anadolu ve Güneydoğu Anadolu bölgelerinde kırsal kesimlerde yaşarlar. Örümcekler avlarını ısırarak, arka kısımlarında bulunan tüyleri ok gibi atarak ya da tükürük salgısı salarak zehirlerler. En zehirli örümcek türü Karadul örümceğidir.

Örümceklerin ağları adeta bir sanat eseridir. İpek ağlarıyla ördükleri ağların içine kozalar yapar ve bu kozaların içine yumurtalarını bırakırlar. Kış sonunda, ilkbahar aylarında yumurtalardan örümcekler çıkmaya başlar. Yeni yumurtadan çıkmış örümcekler, 4-5 gün sonra kendi ağlarını örmeye başlarlar.

Örümcekler genellikle küçük olarak bilinir, ancak bazı türleri gözle zor görülürken, diğer türleri bir kuş avlayacak kadar büyük olabilirler ve boyları 25-30 santimetreye kadar ulaşabilir.